Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Στο Φτιάχτο Μόνος σου λίγα λόγια για τα τρυπάνια – το σωστό τρυπάνι για κάθε περίπτωση.

Ανάλογα με το υλικό, που θέλετε να επεξεργαστείτε, πρέπει να επιλέξετε και διαφορετικά τρυπάνια και μεθόδους τρυπήματος. Εδώ σας πληροφορούμε, ποιο τρυπάνι είναι σε κάθε περίπτωση κατάλληλο.

Οδηγίες :

Τρύπημα σε μέταλλο

Τα τρυπάνια HSS με τροχισμένη μύτη είναι κατάλληλα για μη σιδηρούχα μέταλλα (NE). Τέτοια μέταλλα είναι αλουμίνιο, χαλκός, ορείχαλκος, ψευδάργυρος, σίδηρος και ο καθαρός χάλυβας. Για ανοξείδωτο χάλυβα κατάλληλα είναι τα τρυπάνια από υψηλής ποιότητας ταχυχάλυβα κραμάτων κοβαλτίου (HSS-E) ή ακόμα και τα τρυπάνια με επένδυση τιτανίου. Αυτά είναι πιο ακριβά από τα κανονικά τρυπάνια HSS, καθιστούν όμως δυνατό το τρύπημα του ειδικού χάλυβα χωρίς υψηλή φθορά του τρυπανιού.

Τρύπημα σε ξύλο

Τα ελικοειδή ξυλοτρύπανα έχουν μια μακριά μύτη κεντραρίσματος με δύο προκόφτες. Αυτοί χαράζουν τις ίνες του ξύλου, μετά οι εσωτερικοί ευρισκόμενοι κόφτες τις κόβουν καθαρά. Για μεγαλύτερες διαμέτρους τρύπας χρησιμοποιούνται συνήθως τρυπάνια διάνοιξης, τρυπάνια καλλιτεχνίας ή τρυπάνια μεντεσέδων, για βαθιές τρύπες σε ξύλο υπάρχουν τα οφιοειδή τρυπάνια.

Τρύπημα σε μπετόν

Η τοιχοποιία από ψημένα τούβλα, απλά τούβλα ή μπετόν απαιτεί τη χρήση ενός κρουστικού δράπανου ή ενός περιστροφικού πιστολέτου. Όταν όμως ο τοίχος αποτελείται από πλίνθους με οπές με πορώδες υλικό, τότε το τρύπημα γίνεται μόνο στη λειτουργία περιστροφής (δηλ. χωρίς κρούση). Το ίδιο ισχύει για τα πορώδη τούβλα και τα τοιχώματα από στοιχεία πλακών. Για όλες τις εργασίες σε αυτά τα υλικά είναι απαραίτητο ένα τρυπάνι πέτρας. Αυτό το τρυπάνι διαθέτει συγκολλημένες πλάκες σκληρομετάλλου στη μύτη του τρυπανιού.